Zabezpieczenie towaru a konwencja CMR. Co warto wiedzieć?

Nadawca zlecający przewóz ładunku liczy na to, że dotrze on do miejsca przeznaczenia w umówionym terminie oraz w odpowiednim stanie. Warto jednak pamiętać, że w transporcie międzynarodowym obowiązki związane z zabezpieczeniem towaru na poszczególnych etapach jego podróży spoczywają w różnych częściach zarówno na przewoźniku, jak i zleceniodawcy. Przekonajmy się, jak wygląda to w świetle konwencji CMR i sprawdźmy, jakie jest znaczenie tego dokumentu.

Czym jest konwencja CMR?

Kwestie związane z przewozami ładunków są ściśle regulowane przez obowiązujące przepisy. W przypadku transportu krajowego kluczowe znaczenie mają zapisy znajdujące się w Prawie przewozowym, natomiast dla działalności międzynarodowej najważniejsza okazuje się Konwencja o umowie międzynarodowego drogowego transportu towarów CMR (Convention relative au contrat de transport international de marchandises par route) zawarta jeszcze w 1956 roku. Dotyczy ona wzajemnych relacji między przewoźnikiem a nadawcą.

Jak jest uregulowana kwestia odpowiedzialności?

W myśl zapisów konwencji CMR przewoźnik ponosi odpowiedzialność za całkowite lub częściowe zaginięcie albo zniszczenie towaru czasie między przyjęciem towaru a jego wydaniem, jak również za opóźnienie dostawy. Obowiązkiem przewoźnika jest sprawdzenie listu przewozowego ze stanem faktycznym, a więc ilości opakowań zbiorczych np. palet, jak również ich stanu. W sytuacji, gdy przewoźnik nie może brać udziału w załadunku, a tym samym przeprowadzić weryfikacji, powinno być to wykazane w sporządzonej dokumentacji. Przewoźnik nie odpowiada jednak za zdarzenia, które nie są jego winą, a także za okoliczności, których nie mógł uniknąć ani im zapobiec. Nieco inaczej wygląda kwestia odpowiedzialności za nieprawidłowe zabezpieczenie i załadowanie towaru. W takim przypadku wina za następstwa tego stanu rzeczy spoczywa na nadawcy, chyba że w zawartej umowie znajdował się inny zapis. Warto pamiętać, że część odpowiedzialności spoczywa także na odbiorcy, który zajmuje się wyładunkiem. Przewoźnik jest jednak zobowiązany do reagowania na zauważone niedociągnięcia.